به گزارش مجله آتی کاوان پارس، مجید منصوری (سرپرست هیئت باستان شناسی) گفت: بخش مرکزی شهرستان جهرم از سمت شمال به بخش کردیان (به مرکزیت قطب آباد)، از شمال شرق به شهرستان فسا، از شمال غرب به بخش سی مکان، از شرق به زرین دشت، از جنوب و جنوب شرق به لارستان (جویم و بنارو) و از جنوب غرب به شهرستان قیر محدود می گردد.
این باستان شناس با بیان اینکه آنالیز این بخش، منجر به شناسایی ۱۶۱ اثر و محوطه از دوران مختلف شد توضیح داد: قدیم ترین محوطه های شناسایی شده از بخش مرکزی مربوط به دوره پارینه سنگی میانی است که از غارها و محوطه های باز شناسایی شد.
او اضافه کرد: علاوه بر این، محوطه هایی نیز از دوران پارینه سنگی تازه و فراپارینه-سنگی شناسایی شد و محوطه های پیش از تاریخی با سفال زیادی از این منطقه بدست نیامد و تنها یک محوطه شاخص از دورة باکون ثبت شد.
به گفته منصوری، بیشتر محوطه های شناسایی شده در این پروژه از بخش مرکزی جهرم مربوط به دوران تاریخی و به ویژه دوره های هخامنشی، فراهخامنشی و ساسانی و با توجه به کوهستانی بودن منطقه، آثار دوران فراهخامنشی و ساسانی بیشتر بصورت قلعه های صعب العبور در ارتفاعات است.
سرپرست هیئت باستان شناسی با اشاره به اینکه، محوطه ها و آثار فراوانی نیز از دوران مختلف اسلامی بصورت محوطه، قلعه، راه، پل، کاروانسرا، آب انبار و آسیاب شناسایی شد اضافه کرد: این محوطه ها و آثار از قرون اولیه تا متأخر اسلامی قابل تاریخگذاری است.
او اضافه کرد: با خاتمه این فصل، آنالیز باستان شناسی شهرستان جهرم پس از ده سال به خاتمه رسید و کل آثار و محوطه های شناسایی شده از این شهرستان، ۵۴۸ محوطه و اثر از دوران پارینه سنگی تا قرون متأخر اسلامی است.
منصوری با اشاره به موقعیت جغرافیایی خاص جهرم و قرارگیری آن در مسیر باستانی منتهی به خلیج فارس، ابراز امیدواری کرد: نتایج این آنالیز به پژوهش های باستان شناسی جنوب ایران و پس کرانه های خلیج فارس یاری کند.
او اضافه کرد: با خاتمه آخرین فصل آنالیز این شهرستان، نتایج آن به مرور بصورت کتاب و مقالات منتشر خواهد شد.
منبع: گردشبان
