اخیرا شعارهایی روی دیوار سفارت انگلیس نوشته شده است که برخی این شعارها را خجالت‌آور توصیف کرده‌اند
سرپی: اخیرا شعارهایی روی دیوار سفارت انگلیس نوشته شده است که برخی این شعارها را خجالت‌آور توصیف کرده‌اند. البته آن چه که این موضوع را در فضای مجازی پر رنگ‌تر کرده، عکس گرفتن سه سفیر (انگلیس، فرانسه و آلمان) با این شعارها است. در این میان شعار «عن‌گلیس بیا قزوین!» هم مورد توجه قرار گرفته. پژمان موسوی (فعال رسانه‌ای) در اینستاگرام خود نوشت: قزوین پایتختِ ادبیاتِ فُکاهی ایران است، شهرِ شعرِ طنز و مرکزِ خوشنویسیِ ایران. چقدر باید بی‌فکر باشید که برای…، وقتی می‌خواهید سُفرای کشورهای غربی را تهدید کنید، خطاب به او بنویسید: «بیا قزوین»! مردمِ قزوین را چه فرض کرده‌اید؟ اصلا می‌دانید چه فرهیختگانی اهلِ قزوین هستند و این شهر چه نقشِ مهمی در خاستگاهِ هویتیِ فرهنگ و هنر و سیاستِ ایران داشته است؟ پی‌نوشت: شعارنویسیِ نیروهای «نمی‌دونم چی» روی دیوارِ سفارتِ انگلیس.
روزنامه جوان به این بهانه، روابط انگلیس، آمریکا و فرانسه را بررسی کرده و گفته که علی‌رغم اتحادی که در این عکس دیده می‌شود این کشورها چندان رابطه خوبی نیز با یکدیگر ندارند!
این روزنامه اصولگرا در بخشی از گزارش خود نوشته: «این عکس نشانه «وابستگی اروپا» است. روزگاری از این عکس‌ها در ایوان سفارت می‌انداختید و شاه ایران را احضار می‌کردید. حالا در پیاده‌رو از فحش‌هایی که خورده‌اید عکس می‌گیرید. پس تأمل کنید!»
حالا در پس فروکش آشوب و ضربه‌ای که انگلیس در قضیه از دست‌دادن جاسوس پیشانی‌پینه‌بسته خود خورد، گرفتن یک عکس با پس‌زمینه دیوارهای شعارنویسی‌شده سفارت و استفاده از آن به‌شکل یک پروپاگاندای سیاسی، آن‌قدر برای ابرقدرت سابق مظلومانه و ازسر درماندگی است که اشک آدم را درمی‌آورد! این شعارنویسی مطلوب نیست و کاش به آن پایان می‌دادند. اما این بریتانیای کبیر فقط زیر این چند قوطی‌رنگ شعار نیست که در حال له‌شدن است، او دارد زیرپای امریکا هم له می‌شود. گرچه برخی هنوز گمان می‌کنند که این بریتانیا همچنان کبیر است، چنانکه در ایران کم نیستند کسانی که نمی‌توانند به‌لحاظ تاریخی و به‌لحاظ موقعیت کنونی در جهان، این ضعف را ببینند؛ و این یک بحث و موضوع روان‌شناسانه دارد که تا سال‌ها همچنان بریتانیای کبیر برای خیلی‌ها بریتانیای کبیر است، هرچند برای آن‌ها روزی به پاک‌کردن شعارهای دیوار سفارت و روزی به عکس‌گرفتن با همان شعارها بگذرد! حالا یک عکس یادگاری با شعارهای باقی‌مانده و پاک‌نشده، نشانه «همبستگی اروپا» نیست. اروپا بیش از همبستگی با خودشان به همبستگی با قدرت‌های دیگر نیاز دارد. این عکس نشانه «وابستگی اروپا» است. روزگاری از این عکس‌ها در ایوان سفارت می‌انداختید و شاه ایران را احضار می‌کردید. حالا در پیاده‌رو از فحش‌هایی که خورده‌اید عکس می‌گیرید. پس تأمل کنید!
