به گزارش آتی کاوان پارس، یک مامور دفاع سیاره ای ناسا نوشت که ۲۰۱۹ اوکی ظاهرا بزرگترین سیارکی است که در یک قرن گذشته، این قدر به زمین نزدیک شده است.
ایمیل های داخلی سازمان هوافضای آمریکا (ناسا) نشان می دهد که سیستم های ردیابی این سازمان نتوانستند بزرگ ترین سیارکی را که در یک قرن گذشته از نزدیکی زمین عبور کرد، ردگیری نمایند.
وبسایت بازفید به وسیله قانون آزادی اطلاعات، فاش ساخت که این سیارک که دانشمندان به آن نام ۲۰۱۹ اوکی داده اند، تا زمانی که نزدیک به پنج بار نزدیک تر از ماه به کره زمین شد، از دید سیستم های ردیابی پنهان مانده بود.
نخستین بار، رصدخانه ای در برزیل در ۲۴ ژوئیه این سیارک را پیش از رسیدن به فاصله ۷۳ هزار کیلومتری زمین ردیابی کرد. ناکامی ناسا در تشخیص این سنگ فضایی که قطر آن ۱۰۰ متر است، نگرانی های دیرپا در باره عدم تامین بودجه دولتی برای ردیابی سیارک ها در آمریکا را احیا کرد.
دکتر پل چوداس، مدیر مطالعات اجسام نزدیک به زمین ناسا، روز ۲۶ ژوئیه به همکارش نوشت: این جسم به دلایل مختلفی از دید تور های مختلف ردگیری پنهان ماند.
یعنی این سیارک خاص بود که از دید ما پنهان ماند؟ نمی دانم چند بار چنین وضعیتی پیش آمده بدون آن که سیارک کشف گردد؟
ایمیل ها نشان می دهند که کارکنان ناسا با عجله سعی کردند بفهمند چطور این سیارک از دید پنهان مانده است، و آن وقت بود که یکی از همکاران شان گفت، فردا ممکن است رسانه ها این خبر را پوشش بدهند.
تلسکوپ های ناسا روز هفتم ژوئیه سیارک را تشخیص دادند، اما سرعتش بسیار کم تر از آن بود که به عنوان جسمی نزدیک به زمین شناسایی گردد. طبق ایمیل های فاش شده، زمانی که سیارک سرعت گرفت، به اندازه ماه کامل به نظر می رسید، و اخترشناسان باید آن را می دیدند.
یک مامور دفاع سیاره ای ناسا نوشت که ۲۰۱۹ اوکی ظاهرا بزرگترین سیارکی است که در یک قرن گذشته، این قدر به زمین نزدیک شده است.
آنان گفتند که انتظار نمی رود تا سال ۲۰۱۹ اتفاق مشابهی بیفتد. گرچه احتمال برخورد سیارک با زمین وجود نداشت، در یک بیانیه خبری که ناسا چند هفته بعد منتشر کرد، آمده است: اگر آن سیارک وارد جو زمین شده بود، موج برخورد آن بر فراز زمین می توانست منطقه ای به پهنای ۸۰ کیلومتر را ویران کند.
ناکامی در شناسایی سنگ فضایی به عنوان یک جسم نزدیک به زمین، حاکی از احتیاج به سرمایه گذاری بیشتر در فعالیت های ردیابی است.
کنگره آمریکا به ناسا ماموریت داده است تا ۹۰ درصد از اجسامی را که قطری بیشتر از ۱۴۰ متر دارند و از نزدیکی زمین می گذرند، تا سال ۲۰۲۰ ردیابی، ردگیری، و فهرست کند.
در حالی که دولت ترامپ تاکید زیادی بر فرستادن انسان به ماه داشته است، گزارشی که آموزشگاه ملی علوم آمریکا در ماه ژوئن منتشر کرد، می گوید که ناسا برای رسیدن به هدف خود تا سال ۲۰۲۰ احتیاج به روش های ردیابی و تلسکوپ های مادون قرمز بهتری دارد.
دکتر چوداس در بیانیه ماه اوت ناسا گفت: جالب است بدانیم که اگر یک تلسکوپ مادون قرمز دو سال پیش در فضا مستقر شده بود و آسمان را می کاوید، احتمالا همان موقع سیارک ۲۰۱۹ اوکی را کشف می کرد، و برخورد نزدیک سال جاری دیگر غافلگیر نماینده نمی بود.
طی یک شبیه سازی در جریان کنفرانس دفاع سیاره ای در ماه می، پس از آن که دانشمندان ناسا و کارشناسان بین المللی نتوانستند جلو یک سیارک مجازی را بگیرند، این سیارک در شهر نیویورک سقوط کرد. این شبیه سازی، برای آزمودن واکنش به چنین حادثه ای در دنیای واقعی طراحی شده بود.
منبع: ایندیپندنت
منبع: فرادید
